Po uruchomieniu programu Excel 2007, pierwsze co rzuca się w oczy to całkowicie zmieniony (porównując do poprzednich wersji Excela) interfejs użytkownika (czyt. menu i wszystko co z nim związane).
Stało się tak, ponieważ w poprzednich wersjach Office’a w menu głównym, paskach narzędzi oraz oknach kontekstowych, itp. zostało zebranych ponad 1000 opcji, co niekiedy nastręczało użytkownikowi niemałych problemów z dotarciem do tej właściwej.
Zobacz zmiany:
Teraz większość opcji można znaleźć w jednym miejscu na tzw. wstążce. Można więc śmiało napisać, że w tym temacie zespół Office’owy naprawdę zrobił rewolucję.
 |
| Wstążka z kartą Wstawianie |
Wstążka standardowo składa się z 7 kart:
- Narzędzia główne,
- Wstawianie,
- Układ strony,
- Formuły,
- Dane,
- Recenzja,
- Widok.
Każda z kart zawiera kilka grup, np. karta Wstawianie zawiera grupy:
- Tabele,
- Ilustracje,
- Wykresy,
- Łącza,
- Tekst.
Natomiast każda grupa zawiera w sobie parę (lub kilka) formantów związanych ściśle z tą grupą, np. grupa Tekst na karcie Wstawianie zawiera formanty:
- Pole tekstowe,
- Nagłówek i stopka,
- WordArt,
- Wiersz podpisu,
- Obiekt,
- Symbol.
 |
| Formanty w grupie Tekst |
Formanty dzielimy na dwa rodzaje, czyli:
- te, które od razu po kliknięciu wykonują jakąś akcję (
) oraz - te, które posiadają przy swojej ikonie strzałkę (
), po kliknięciu, której pokazują się dodatkowe opcje możliwe do wyboru. Należy zaznaczyć, że wśród takich opcji występują opcje z wielokropkiem (
), które wywołują dodatkowe okno dialogowe natomiast opcje bez wielokropka wykonują się zaraz po ich kliknięciu.
Warto również wspomnieć o tym, że do niektórych grup przypisane zostały okna dialogowe, które możemy wywołać za pomocą ikonki w kształcie kwadracika ze strzałką skierowaną w prawo i w dół, znajdującą się w prawym dolnym rogu danej grupy.
 |
| Ikonka, w prawym dolnym rogu grupy, wywołująca okno dialogowe |
