Problem:
Jak adresować komórki w formułach (adresowanie/odwołanie mieszane)?
Rozwiązanie:
Pisząc formuły w Excelu bardzo często odwołujemy się do innych komórek, aby skorzystać ze znajdujących się w nich danych. Tworząc formułę obliczeniową używamy tych odwołań aby wykorzystać dane znajdujące się w określonej komórce. Jeśli takie formuły chcemy kopiować do innych miejsc w arkuszu to odwołanie mieszane będzie bardzo przydatne.
Odwołanie mieszane to: A$1 lub $A1
Określa ono adres komórki docelowej, który jest częściowo niezależny od bieżącego położenia. Aby zastosować takie odwołanie posługujemy sie symbolem $.
Zależnie od tego, która część adresu jest poprzedzona znakiem $, zostaje ona „zamrożona” a więc nie ulega zmianie przy kopiowaniu.
Najlepiej będzie pokazać to na przykładzie.
Przypadek I:
Odwołanie bezwględne do kolumny (kolumna nie zmienia się przy kopiowaniu) i względne do wiersza(wiersz zmienia się przy kopiowaniu)Spójrzmy co się dzieje, gdy kopiujemy formułę z komórki B1 o treści =$A1.
Strzałki pokazują do której komórki odwołuje się formuła (=$A1), zmieniona przez Excel przy wklejaniu.
W komórce A2 formuła =A1 odwołuje się do komórki z tej samej kolumny (A) i z poprzedniego wiersza(1). Dzięki adresowaniu mieszanemu możemy zachować tę relację częściowo.
Stawiająć symbol $ przed oznaczeniem kolumny sprawimy, że po wklejeniu w inne miejsce formuła zawsze odwołuje się do kolumny A (a nie do tej samej kolumny co komórka do której wklejamy). Natomiast numer wiersza będzie się zmieniał na poprzedni w stosunku do komórki do której wklejamy.
Trochę to zagmatwane, ale tę prawidłowość dość dobrze widać na rysunku powyżej.
Przypadek II:
Odwołanie bezwględne do wiersza (wiersz nie zmienia się przy kopiowaniu) i względne do kolumny (kolumna zmienia się przy kopiowaniu)Spójrzmy co się dzieje, gdy kopiujemy formułę z komórki A2 o treści =A$1.
Strzałki pokazują do jakiej komórki odwołuje się formuła po wklejeniu.
W komórce A2 formuła =A1 odwołuje się do komórki z tej samej kolumny (A) i z poprzedniego wiersza(1). Analogicznie jak w przypadku I możemy zachować tę relację częściowo. Stawiając symbol $ przed oznaczeniem wiersza sprawimy, że po wklejeniu w inne miejsce formuła zawsze odwołuje się do wiersza 1, natomiast kolumna będzie się zmieniała zgodnie z zasadami adresowania względnego – w tym przypadku będzie to zawsze ta sama kolumna.
Poniżej przedstawiam w tabeli wynik kopiowania formuły z adresowaniem mieszanym. Spójrzmy jak zachowa się taka formuła przy skopiowaniu do kilku przypadkowych komórek.
W tabeli pokazano jak zmienia się formuła po skopiowaniu do innej komórki i jaki zwróci wynik. Komórka źródłowa to komórka, z której kopiujemy (Ctrl+C) odwołanie. Komórka docelowa to komórka do której je wklejamy (Ctrl+V).
